Historia Mikołaja potwierdza słuszność naszego przesłania: wada wykryta i zdiagnozowana odpowiednio wcześnie oraz leczenie podjęte we właściwym czasie pozwalają dziecku żyć i prawidłowo się rozwijać, pomimo obecności wady serca.
Była to pierwsza ciąża młodej kobiety, która wg położniczych badań USG przeprowadzonych w I połowie przebiegała w sposób „prawidłowy”. W II połowie ciąży wykryto izolowaną wadę serca płodu, którą zdiagnozowano w 24 tygodniu jako zespół hipoplazji lewego serca.
Z opisu lekarza:
„Monitorowanie echokardiograficzne wykazywało dość dobrą wydolność układu krążenia płodu a ale utrzymywały się pewne zmiany czynnościowe (niedomykalnośc zastawki trójdzielnej oraz nieprawidłowe przepływy w żyłach płucnych) które sugerowały możliwość wystąpienia dodatkowych powikłań w okresie noworodkowym. W badaniu USG płodu (części pozasercowej badania płodu za pomocą ultradźwięków) potwierdzono prawidłowy przyrost masy ciala płodu.”
Foto: hipoplastyzcny łuk aurty u Mikolaja w 33 tygodniu ciąży.
Mama Mikołaja zdecydowała się na poród i na podjecie leczenia w łódzkim ośrodku położniczo-kardiologiczno-kardiochirurgicznym ICZMP.
W 35 tygodniu ciąży wykonano u kobiety, poza rutynowym badaniem echokardiograficzno-ultrasonograficznym, tzw. test tlenowy (ciężarna oddycha mieszaniną tlenu i powietrza a w badaniu echokardiograficznym oceniamy reakcje płuc płodu). Pomimo utrzymujących się zaburzeń hemodynamicznych u płodu od wielu tygodni test ten wypadł pozytywnie i pozwolił na wybór optymalnego czasu porodu. Bowiem dalsze kontynuowanie ciąży mogłoby oznaczać możliwość pogłębiania się zaburzeń hemodynamicznych. Natomiast wcześniejsze ukończenie ciąży mogłoby oznaczać nałożenie się problemów kardiologiczno-kardiochirurgicznych na problemy wcześniactwa.
Podjęto więc decyzję o planowym ukończeniu ciąży w 36 tygodniu, drogą cesarskiego cięcia. W terminie optymalnym: ani zbyt wczesnym, ani zbyt późnym. Urodził się chłopczyk, Mikołaj, ważył 2800 g, przyznano mu 8 punktów Apgar.
Od pierwszych godzin życia Mikołaj leczony był farmakologicznie, potem zakwalifikowany do I etapu leczenia kardiochirurgicznego, czyli operacji serca, którą w 14 dobie życia wykonał zespół Prof. J. Molla. Łączny czas pobytu chłopca po porodzie w naszym szpitalu wynosił 46 dni (w przypadku dobrze rokującego HLHSu bez zmian czynnościowych czas pobytu noworodka w szpitalu wynosi u nas przeciętnie 21-28 dni).
Rysunek wady serca Mikołaja
W przypadku innych podobnych do Mikołaja sytuacji hemodynamicznych, kiedy ciąże kończone były zbyt wcześnie lub zbyt późno większość noworodków umierała albo przed zabiegiem albo po zabiegu.
Opr. M.Lipiński